The EPIPEN Savings Card helps eligible patients who have commercial health insurance save on out-of-pocket costs. Just present your card at the pharmacy each time you drop off or refill your prescription. The EPIPEN Savings Card is reusable for up to six EPIPEN 2-PAK and/or EPIPEN JR 2-PAK cartons so you can have EPIPEN Auto-Injectors available Epi-pen Medication Authorization and Care Plan for Child Day Care and Youth Camp Personnel Authorization for the Administration of Medicine by Child Day Care personnel must comply with Section 19a-79-9a (Group Day Care Homes and Child Day Care Centers) and Section 19a-87b-17 (Family Day Care Homes) of the Regulations for Connecticut State Agencies. Popis EpiPen sol inj 0,3 mg (amp.inj.skl.) 2x2 ml: Liečivo v autoinjektore (pere) je adrenalín, ktorý má adrenergný účinok. Používa sa na naliehavú liečbu závažných alergických reakcií (anafylaxie) spôsobených alergénmi napríklad jedlom, liekmi, žihadlami alebo uštipnutím hmyzom, ako aj stavov vyvolaných námahou alebo z neznámych príčin. EpiPen Jr. autoinjektor držte vo vzdialenosti približne 10 cm od vonkajšej strany stehna. Oranžový hrot má smerovať k vonkajšej strane stehna. Prudko zabodnite do vonkajšej strany stehna tak, aby EpiPen Jr. autoinjektor s vonkajšou stranou stehna zvieral pravý uhol (90 stupňový uhol). Pevne podržte na mieste 3 sekundy. EpiPen Jr. 150micrograms/0.3ml (1 in 2,000) solution for injection auto-injectors Viatris UK Healthcare Ltd Active ingredients Adrenaline 500 microgram per 1 ml niat puasa rabu pon kamis wage jumat kliwon. Wskazania Skład Dawkowanie Przeciwwskazania Ważne przed zastosowaniem Wskazania Produkt EpiPen Senior jest wskazany do leczenia nagłych przypadków wstrząsu anafilaktycznego lub reakcji alergicznych na alergeny, np. użądlenia lub ukąszenia owadów, pożywienie lub leki. Substancja czynna: Adrenalinum Skład 1 ml zawiera 1 mg epinefryny. Pojedyncza dawka (0,3 ml) zawiera 0,3 mg (300 mikrogramów) epinefryny. Substancja pomocnicza: sodu pirosiarczyn. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt Dawkowanie W przypadku nagłych reakcji alergicznych u dorosłych dawka wynosi zazwyczaj 0,30 mg epinefryny domięśniowo. W przypadku braku poprawy stanu klinicznego lub pogorszeniu się stanu pacjenta, po początkowym etapie leczenia, może być konieczna druga iniekcja produktu EpiPen. Powtórna iniekcja może być podana po około 5 do 15 minut. Po wykonaniu wstrzyknięcia pacjent powinien zgłosić się do lekarza w celu podjęcia odpowiedniego postępowania i dalszej diagnostyki i (lub) leczenia. Przeciwwskazania Nie są znane bezwzględne przeciwwskazania do stosowania produktu leczniczego EpiPen Senior w nagłych reakcjach alergicznych. Zawartość: Przejrzysty, bezbarwny roztwór w fabrycznie napełnionym wstrzykiwaczu (wstrzykiwacz automatyczny). Wstrzykiwacz automatyczny zawiera 2 ml roztworu do wstrzykiwań. Jednym wstrzykiwaczem automatycznym można podać pojedynczą dawkę (0,3 ml) 0,3 mg epinefryny. Długość odsłoniętej i zabezpieczonej igły wynosi około 16 mm. Sposób przechowywania: 15°C - 25°C Producent / Podmiot odpowiedzialny: MYLAN Pozwolenie: MZ 12299 Ważne przed zastosowaniem Ostrzeżenia Szczególną ostrożność należy zachować podczas podawania epinefryny pacjentom z chorobami serca. Tym pacjentom, jak również pacjentom chorym na cukrzycę, nadczynność tarczycy, nadciśnienie oraz osobom w podeszłym wieku, epinefrynę należy przepisywać tylko wówczas, gdy potencjalna korzyść uzasadnia możliwe ryzyko. Zgłoszono przypadkowe wstrzyknięcia produktu w ręce lub stopy, które powodowały niedokrwienie obwodowe. Po przypadkowym wstrzyknięciu produktu pacjenci mogą wymagać leczenia. EpiPen Senior zawiera sodu pirosiarczyn, który rzadko u podatnych osób, szczególnie u osób z astmą w wywiadzie, może powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym objawy anafilaktyczne oraz skurcz oskrzeli. Pacjenci z tymi stanami powinni zostać dokładnie poinformowani w jakich okolicznościach należy stosować produkt EpiPen Senior. Wstrzykiwacze automatyczne należy wstrzykiwać w przednio-boczną stronę uda. Należy poinformować pacjenta, iż nie należy wstrzykiwać produktu w pośladek. Ciąża i laktacja Doświadczenie kliniczne dotyczące leczenia podczas ciąży jest ograniczone. Adrenalina jest substancją naturalnie występującą w ustroju, więc jest mało prawdopodobne, aby ten lek mógł mieć jakikolwiek szkodliwy wpływ na płodność. Epinefrynę należy stosować podczas ciąży tylko wówczas, jeżeli potencjalna korzyść z leczenia uzasadnia potencjalne ryzyko dla płodu. Prowadzenie pojazdów Nie zaleca się, aby pacjent po podaniu epinefryny prowadził pojazd lub obsługiwał urządzenia mechaniczne w ruchu, ponieważ objawy wstrząsu anafilaktycznego mogą mieć wpływ na stan pacjenta. Przedawkowanie Przedawkowanie lub przypadkowe donaczyniowe wstrzyknięcie epinefryny może spowodować krwotok mózgowy wskutek gwałtownego wzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Może również dojść do zgonu z powodu obrzęku płuc wskutek skurczu naczyń obwodowych i jednoczesnego pobudzenia pracy serca. Obrzęk płuc może być leczony α-adrenolitykami takimi jak fentolamina. W przypadku zaburzeń rytmu serca można stosować ß-adrenolityki. Interakcje z innymi lekami Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących leki, mogące uwrażliwiać serce na zaburzenia rytmu, w tym glikozydy naparstnicy, rtęciowe leki moczopędne lub chinidynę. Działanie epinefryny może być nasilane przez trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne oraz inhibitory monoaminooksydazy (inhibitory MAO). Epinefryna hamuje wydzielanie insuliny, zwiększając stężenie glukozy we krwi. U pacjentów z cukrzycą otrzymujących epinefrynę może być konieczne zwiększenie dawki insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych. Uwaga: Działanie pobudzające receptory ß-adrenergiczne może być hamowane przez jednoczesne leczenie lekami ß-adrenolitycznymi. Działania niepożądane Działania niepożądane związane z aktywacją receptorów alfa- i beta-adrenergicznych mogą obejmować objawy takie jak tachykardia i nadciśnienie, oraz działania niepożądane z ośrodkowego układu nerwowego. Zwykle występujące działania niepożądane to nadmierna potliwość, nudności, wymioty, ból głowy, zawroty głowy, astenia, drżenia i niepokój. Po podaniu epinefryny mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca. Opisano przypadki obwodowego niedokrwienia po nieumyślnym wstrzyknięciu epinefryny w dłonie lub stopy (zobacz punkt Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania). W rzadkich przypadkach u pacjentów leczonych adrenaliną obserwowano kardiomiopatię stresową. Dokładamy starań, aby opisy i zdjęcia produktów były prawidłowe i kompletne. W razie jakichkolwiek wątpliwości, prosimy o kontakt z naszymi dyżurującymi farmaceutami. Jeśli widzisz błąd, daj nam znać. Adrenalina WZF Sezon anafilaksji za pasem, a wątpliwościom związanym z stosowaniem adrenaliny w pierwszej pomocy nie ma końca. Najczęściej zadawane pytania (frequent asked questions – faq) przez osoby bardziej dociekliwe to: Czy mogę podać adrenalinę w warunkach przedszpitalnych przy wysokim prawdopodobieństwie anafilaksji? Tak. Powinieneś… Pod warunkiem że pacjent będzie miał przypisaną adrenalinę i będzie miał ją przy sobie. Bez względu na to czy jesteś lekarzem, ratownikiem KPP, pielęgniarką czy laikiem powinieneś podać takiej osobie jak najszybciej pierwszą dawkę adrenaliny po zaobserwowaniu objawów anafilaksji. Najczęściej pacjenci posiadający adrenalinę są przygotowani na samodzielne podanie sobie adrenaliny domięśniowo jednak przy dużej dynamice rozwoju anafilaksji pomoc osób trzecich może być niezbędna. Gdzie pisze że powinienem użyć adrenaliny w ramach pierwszej pomocy? Najczęściej sięgamy po Wytyczne resuscytacji Europejskiej Rady Resuscytacji 2015 gdzie w rozdziale 9 pt.: Pierwsza pomoc piszą: Wytyczne resuscytacji Europejskiej Rady Resuscytacji 2015 Niestety brak informacji na temat „pierwszej dawki adrenaliny” w wytycznych resuscytacji Europejskiej Rady Resuscytacji odwołuje nas do bliźniaczych wytycznych American Heart Association gdzie od niespełna 10 lat funkcjonują takie zalecenia (tłumaczenie własne): Dorośli pacjenci którzy potrafią rozpoznać objawy anafilaksji i u których w przeszłości wystąpiły reakcje anafilaktyczne powinni na co dzień nosić ze sobą ampułkostrzykawkę z adrenaliną. Przy odpowiednim przeszkoleniu rodzice dzieci chorych na alergię mogą być nauczeni prawidłowego używania ampułkostrzykawki z adrenaliną. Jednak zbyt często ani ofiara, ani członkowie rodziny nie wiedzą, jak prawidłowo używać ampułkostrzykawki. Osoby udzielające pierwszej pomocy powinny być zaznajomione z działaniem ampułkostrzykawki z adrenaliną, aby mogły pomóc ofierze z reakcją anafilaktyczną lub umożliwić jej samodzielne podanie leku. Osoby udzielające pierwszej pomocy powinny również wiedzieć, jak używać ampułkostrzykawki z adrenaliną, jeśli ofiara nie jest w stanie tego zrobić sama, pod warunkiem, że lek został przepisany przez lekarza, a prawo lokalne na to zezwala. (Klasa IIb, LOE B) źródło: Web Integrated Association 2010 i 2015 American Heart Association oraz American Red Cross Guidelines for First Aid (Rozdział 15) Szukając informacji dla laików w polskich źródłach możemy trafić na stronę kampanii społecznej Przygotuj się na wstrząs pod patronatem Polskiego Towarzystwa Alergologicznego. Czy podanie adrenaliny domięśniowo jest bezpieczne dla pacjenta? O ile podajemy adrenalinę pacjentom z wysokim prawdopodobieństwem anafilaksji to tak. Adrenalina to hormon, który jest produkowany przez nasz organizm. W ampułkostrzykawkach jest zawsze dawka 0,3 mg. U pacjentów o wadze >25 kg dawka 0,3 mg jest bardzo bezpieczna. Dla porównania maksymalna dawka jaką podają służby ratunkowe w podejrzeniu anafilaksji to 0,5 mg im. Z punktu widzenia współczesnych dowodów naukowych w warunkach przedszpitalnych szybkie wstrzyknięcie domięśniowe adrenaliny w środkową część zewnętrzną uda zmniejsza liczbę hospitalizacji, zachorowalność i śmiertelność w każdej grupie wiekowej. Nie stwierdzono większych problemów u pacjentów w podeszłym wieku, obciążonych chorobami układu krążenia po podaniu domięśniowym adrenaliny. (Epinephrine use in older patients with anaphylaxis: Clinical outcomes and cardiovascular complications 2017) Zanotowano jednak kilka przypadków klinicznych spełniających kryteria ostrych zespołów wieńcowych w literaturze tematu. Są to niejasne sytuacje. Uszkodzenie mięśnia sercowego lub zawał w warunkach anafilaksji może być spowodowane samą anafilaksją, gdy jest ono rozpoznane jako zespół Kounisa lub może być również skutkiem leczenia adrenaliną. (Myocardial infarction during anaphylaxis in a young healthy male with normal coronary arteries- is epinephrine the culprit? 2017). Są to jednak promile w skali wszystkich interwencji. Czy rzeczywiście to co obserwujemy u pacjenta to anafilaksja? Pacjenci którzy noszą ze sobą ampułkostrzykawkę są w stanie niemal bezbłędnie ocenić że doszło do anafilaksji ponieważ przynajmniej raz w życiu doszło u nich do reakcji anafilaktycznej. Jeżeli mamy do czynienia z sytuacją, w której sami powinniśmy ocenić pacjenta żeby podać adrenalinę, którą pacjent ma przy sobie, powinniśmy przede wszystkim rozpoznać w wywiadzie sytuacje, w której mogło dojść do ekspozycji na alergen + ocenić objawy z czterech układów na tyle na ile to możliwe zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Alergologicznego: Anafilaksja – fragment algorytmu postępowania w pomocy doraźnej wg Polskiego Towarzystwa Alergologicznego 2016 W ramach szkoleń/ kursów pierwszej pomocy laicy powinni być uczeni rozpoznawania anafilaksji oraz uczenia podawania adrenaliny z ampułkostrzykawki lub EpiPena. Czy ratownik KPP może podać adrenalinę podczas udzielania pierwszej pomocy w ramach swoich czynności służbowych? Tak. Powinien. Ratownik KPP jest „gwarantem udzielenia pierwszej pomocy” a nie tylko KPP w oparciu o Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy. Ratownik KPP powinien pamiętać że w pierwszej kolejności jest człowiekiem, a w drugiej kolejności ratownikiem z papierami i powinien wykorzystywać aktualną wiedzę zwłaszcza w zakresie „pierwszej pomocy”. Szerzej ten problem opisuje artykuł: Udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy w aspekcie prawno-karnym z 2018 r., w którym wykonano opinie prawną biorąc pod uwagę między innymi sytuacje w której ratownik KPP odmówił wykonania iniekcji adrenaliny w ramach czynności zawodowych. Czy nauczyciele, opiekunowie dzieci mogą podać adrenalinę swoim podopiecznym jeśli jest przypisana? Tak. Powinni. Wystąpienie groźnej anafilaksji u dzieci, jest bardzo prawdopodobne. Osoby opiekujące się dziećmi powinny niezwłocznie podawać dzieciom adrenalinę jeśli wcześniej została przypisana przez lekarza i doszło do reakcji anafilaktycznej. Raport kliniczny z 2017 r. American Academy of Pediatrics (AAP) aktualizuje i wzmacnia poprzedni raport na temat stosowania adrenaliny w podejrzeniu anafilaksji u dzieci w pierwszej pomocy. AAP zaleca także sporządzenie planu awaryjnego na wypadek alergii i anafilaksji, opracowany przez pracownika służby zdrowia. Dokumentem powinien być napisany prostymi terminami. Instrukcja zawarta w planie może pomóc pacjentowi, rodzinie i opiekunom spoza rodziny oraz personelowi szkoły w przypadku wystąpienia reakcji alergicznej. Reakcje alergiczne mogą wystąpić w dowolnym miejscu i czasie, a pracownicy służby zdrowia mogą nie być obecni w momencie wystąpienia reakcji alergicznej u dziecka. Dlatego plan działania w sytuacjach awaryjnych służy jako przewodnik dla pacjenta, opiekuna i / lub personelu szkolnego w celu określenia sposobu leczenia reakcji alergicznych. W Polsce pedagodzy i opiekunowie, a także pracownicy administracyjni, kucharki, sprzątaczki pracujące w szkołach, przedszkolach i żłobkach czynni zawodowo zostali przeszkoleni z zasad pierwszej pomocy. 29 listopada 2018 Ministerstwo Edukacji Narodowej zmieniło przepisy dotyczące przeprowadzania szkoleń z zakresu udzielania pierwszej pomocy w szkołach. Nowe przepisy mówią, że każda osoba pracująca w szkole musi przejść szkolenie z pierwszej pomocy do 1 marca 2019, czyli są to osoby pracujące np. w administracji placówki oświatowej, osoby dbające o porządek w szkole, czy osoby wydające dzieciom posiłki. W poprzednim brzemieniu przepis obejmował tylko nauczycieli, w szczególności pracujących w laboratoriach, warsztatach czy prowadzących zajęcia wychowania fizycznego. Celem wprowadzenia obowiązkowych szkoleń z pierwszej pomocy jest jak najszybsze wyeliminowanie czynnika zagrażającego życiu dziecka w razie wypadku przed dotarciem fachowej pomocy medycznej. Czego nie należy robić w leczeniu anafilaksji? Ta legendarna scena z Pulp Fiction pokazuje jak nie wykonywać iniekcji adrenaliny. Ostatnio opublikowano ciekawy przypadek (ku przestrodze) przypadek 12-letniego chłopca z długotrwałą wysypką skórną i dusznością, który został nieprawidłowo zdiagnozowany z wczesnym wstrząsem anafilaktycznym i był leczony 10-krotnie zalecaną dawką podawaną niewłaściwą drogą (dożylnie zamiast domięśniowo ). Zareagował ostrą utratą przytomności i ostrą niewydolnością krążeniowo-oddechową z powodu niedociśnienia tętniczego, niewydolności niedokrwiennej serca i ciężkiego obrzęku płuc. Szybko zareagował na wentylację mechaniczną, leczenie diuretykami oraz niskodawkowe leki inotropowe i wyzdrowiał bez następstw. Life-Threatening Accidental Intravenous Epinephrine Overdose in a 12-Year-Old Boy 2019. Adrenalina jest bezpieczna w anafilaksji, gdy jest podawana we właściwej dawce przez wstrzyknięcie domięśniowe. Większość błędów dawkowania i działań niepożądanych ze strony układu sercowo-naczyniowego występuje, gdy adrenalina jest podawana dożylnie lub nieprawidłowo. Safety of epinephrine for anaphylaxis in the emergency setting 2013. EpiPen czy ampułkostrzykawka z adrenaliną? Wygrywa ampułkostrzykawka (przynajmniej w Polsce). Dane statystyczne są nieubłagane… znacznie częściej wystawiane są recepty na ampułkostrzykawki. Cena jest głównym czynnikiem. EpiPen vs Ampułkostrzykawka z adrenaliną Wybór ampułkostrzykawki powoduje że co pół roku trzeba ją wymienić jeśli nosi ją się przy sobie, a nie trzyma w lodówce. Należy też pamiętać że dla dzieci o wadze <25 kg nie ma ampułkostrzykawek i trzeba kupować EpiPen Junior w dawce 0,15 mg na który nie ma rabatu z NFZ. Ciekawostka Coraz częściej lekarz wypisuje receptę na dwupak ampułkostrzykawek. Działanie adrenaliny w organizmie jest relatywnie krótkie. Może wystąpić potrzeba ponownego podania dawki adrenaliny po 5-15 min… Około 13 % pacjentów wymagało podania kolejnej dawki adrenaliny (dotyczyło to głównie młodszych pacjentów) wg badania Factors Associated with Repeated Use of Epinephrine for the Treatment of Anaphylaxis 2009. Czas dojazdu ZRM do poszkodowanego może się z różnych powodów wydłużyć. Skąd wsiąść drugą dawkę jak pacjent nie posiada drugiej ampułkostrzykawki a objawy po 10 minutach znowu zaczynają się nasilać? W ampułkostrzykawkach z adrenaliną jest 1 mg adrenaliny w 1 ml roztworu. Jednak można podać tylko 0,3 ml dzięki ogranicznikowi. Dlaczego tak jest tłumaczy ulotka: Ulotka. Adrenalina WZF Producent powtarza przestrogę na opakowaniu: Prawdopodobnie znienawidzą mnie firmy farmaceutyczne ale… Pod naklejką jest szczegółowa miarka, a blokady nie należy zdejmować w następujący sposób: Wstrzykiwacze automatyczne (epinefryna) są wskazane w leczeniu nagłych przypadków ciężkich reakcji alergicznych (anafilaksji) na użądlenia lub ukąszenia owadów, pożywienie, leki lub inne alergeny, a także w anafilaksji idiopatycznej lub wywołanej wysiłkiem ml zawiera 1 mg epinefryny (adrenaliny). Pojedyncza dawka (0,3 ml) zawiera 300 µg (0,3 mg) i młodzież. Dawka u dzieci wynosi zazwyczaj 0,01 mg/kg mc. Jednakże lekarz może zalecić większą lub mniejszą dawkę produktu, w oparciu o dokładną ocenę każdego pacjenta i rozpoznanie ryzyka wystąpienia reakcji zagrażających życiu, które są wskazaniem do podania produktu. Przy użyciu wstrzykiwacza automatycznego nie można podać dawki mniejszej niż 150 µg. Lekarz powinien rozważyć zastosowanie innych postaci farmaceutycznych epinefryny do wstrzykiwań u małych dzieci, jeśli konieczne będzie podawanie mniejszych dawek. Dzieci i młodzież o mc. powyżej 30 kg. Zazwyczaj dawka podawana domięśniowo wynosi 300 µg. Dzieci o kg. (dla tych pacjentów dostępny jest produkt zawierający 150 µg epinefryny w jednej dawce): zazwyczaj dawka podawana domięśniowo wynosi 150 µg. Dzieci o mc. poniżej 15 kg. To czy lek jest odpowiedni, należy ocenić indywidualnie dla każdego pacjenta. Zastosowanie produktu u dzieci o mc. mniejszej niż 7,5 kg nie jest zalecane, chyba że w stanach zagrożenia życia i na wyraźne zalecenie lekarza. Dorośli. Zazwyczaj dawka podawana domięśniowo wynosi 300 µg. 1-szą dawkę należy podać możliwie najszybciej po rozpoznaniu objawów anafilaksji. W przypadku braku poprawy stanu klinicznego lub jego pogorszenia, może być podane drugie wstrzyk. dodatkowym wstrzykiwaczem automatycznym preparatu 5-15 minut po 1-szej iniekcji. Zaleca się przepisywanie pacjentom dwóch wstrzykiwaczy leku, które powinni mieć zawsze przy sobie. Lekarz przepisujący preparat powinien upewnić się, że pacjent zna wskazania do stosowania i wie, jak należy prawidłowo podawać lek. Dlatego lekarz powinien dokładnie omówić z pacjentem treść ulotki informacyjnej, sposób obchodzenia się ze wstrzykiwaczem automatycznym oraz możliwe objawy wstrząsu jest katecholaminą, która działa pobudzająco na współczulny układ nerwowy (zarówno na receptory α, jak i β), wskutek czego dochodzi do zwiększenia częstości pracy serca, rzutu serca oraz krążenia wieńcowego. Przez działanie na receptory β w mięśniach gładkich oskrzeli epinefryna powoduje rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli, co zmniejsza świsty i duszność. Epinefryna jest szybko inaktywowana, duża część dawki jest wydalana w postaci metabolitów z są znane bezwzględne przeciwwskazania do stosowania produktu leczniczego w nagłych reakcjach zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących leki mogące uwrażliwiać serce na zaburzenia rytmu, w tym glikozydy naparstnicy i chinidynę. Działanie epinefryny może być nasilane przez trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO i inhibitory COMT, hormony tarczycy, teofilinę, oksytocynę, parasympatykolityki, pewne leki przeciwhistaminowe (difenhydraminę, chlorfenaminę), lewodopę i alkohol. Epinefryna hamuje wydzielanie insuliny, zwiększając stężenie glukozy we krwi. U pacjentów z cukrzycą otrzymujących epinefrynę może być konieczne zwiększenie dawki insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych. Uwaga: działanie pobudzające receptory β-adrenergiczne może być hamowane przez jednoczesne leczenie lekami kliniczne dotyczące leczenia podczas ciąży jest ograniczone. Epinefrynę należy stosować podczas ciąży tylko wówczas, jeżeli potencjalna korzyść z leczenia jest większa niż potencjalne ryzyko dla płodu. Epinefryna nie jest biodostępna po podaniu doustnym; epinefryna w ilości wydzielanej do pokarmu kobiecego przypuszczalnie nie będzie miała żadnego wpływu na niemowlę karmione lub przypadkowe donaczyniowe wstrzyknięcie epinefryny może spowodować krwotok mózgowy wskutek gwałtownego wzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Może również dojść do zgonu z powodu obrzęku płuc wskutek skurczu naczyń obwodowych i jednoczesnego pobudzenia pracy serca. Obrzęk płuc może być leczony α-adrenolitykami tj.: fentolamina. W przypadku zaburzeń rytmu serca można stosować β-adrenolityki. EpiPen - skład 1 dawka (0,3 ml) zawiera 0,15 mg lub 0,3 mg epinefryny. EpiPen - działanie Preparat o działaniu sympatykomimetycznym, pobudzający receptory α- i β-adrenergiczne. Pobudzenie układu współczulnego prowadzi do zwiększenia częstotliwości pracy serca, zwiększenia pojemności wyrzutowej, przyspieszenia krążenia wieńcowego. Pobudzenie oskrzelowych receptorów β-adrenergicznych wywołuje rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli, co zmniejsza świsty i duszności. T0,5 epinefryny wynosi około 2,5 min, jednakże po podaniu podskórnym lub domięśniowym czas jej działania jest dłuższy. Epinefryna jest szybko inaktywowana w organizmie, głównie przez enzymy COMT i MAO. Znaczna część epinefryny jest wydalana z moczem, w postaci metabolitów. EpiPen - wskazania Leczeniu nagłych przypadków ciężkich reakcji alergicznych (anafilaksji) na użądlenia lub ukąszenia owadów, pożywienie, leki lub inne alergeny, a także w anafilaksji idiopatycznej lub wywołanej wysiłkiem fizycznym. EpiPen - przeciwwskazania Nie są znane bezwzględne przeciwwskazania do stosowania leku w nagłych reakcjach alergicznych. EpiPen - ostrzeżenia Wszystkich pacjentów, którzy mają przepisywany wstrzykiwacz automatyczny EpiPen Jr./Senior., należy dokładnie poinstruować w zakresie wskazań do stosowania oraz właściwego sposobu podawania. Usilnie zaleca się przeszkolenie osób z najbliższego otoczenia pacjenta (np. rodziców, opiekunów, nauczycieli) w zakresie poprawnego stosowania wstrzykiwacza w przypadku konieczności udzielenia pomocy w nagłej sytuacji. Wstrzykiwacze automatyczne należy wstrzykiwać w przednio-boczną stronę uda. Należy poinformować pacjenta, że nie należy wstrzykiwać leku w pośladek. W przypadku wstrzyknięcia wykonywanego przez opiekuna, należy podczas wstrzyknięcia zapewnić unieruchomienie nogi pacjenta, tak aby zminimalizować ryzyko zranienia nogi, wygięcia igły lub innych uszkodzeń. Wstrzykiwacz służy tylko do jednorazowego użycia i w żadnym przypadku używanego wstrzykiwacza nie należy stosować ponownie. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z chorobami serca. U tych pacjentów oraz u pacjentów z cukrzycą, nadczynnością tarczycy, nadciśnieniem tętniczym oraz u osób w podeszłym wieku preparat przepisywać tylko wówczas, gdy potencjalna korzyść uzasadnia możliwe ryzyko. U pacjentów ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, gruczolakiem prostaty, powodującym zaleganie moczu w pęcherzu, hiperkalcemią i hipokaliemią, istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych po podaniu epinefryny. U pacjentów z chorobą Parkinsona epinefryna może spowodować przemijające nasilenie objawów choroby, takich jak sztywność i drżenie. Należy poinformować pacjenta i (lub) opiekuna o możliwości wystąpienia dwufazowej reakcji anafilaktycznej, która charakteryzuje się początkowym ustąpieniem objawów a następnie ich nawrotem kilka godzin później. U pacjentów z astmą, może występować zwiększone ryzyko ciężkiej reakcji anafilaktycznej. W razie przypadkowego wstrzyknięcia w ręce lub stopy może wystąpić niedokrwienie obwodowe - pacjent może wymagać leczenia. W przypadku pacjentów z grubą warstwą podskórnej tkanki tłuszczowej epinefryna może nie zostać wstrzyknięta domięśniowo i w związku z tym działanie leku nie będzie optymalne. Może być konieczne wstrzyknięcie dodatkowej dawki EpiPen Jr./Senior. Należy ostrzec pacjentów o czynnikach wywołujących alergię oraz o konieczności wykonywania badań, kiedy jest to możliwe, w celu określenia specyficznych alergenów. Preparat zawiera pirosiarczyn sodu, który rzadko u podatnych osób (szczególnie z astmą w wywiadzie) może powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym objawy anafilaktyczne oraz skurcz oskrzeli. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, lek uznaje się za „wolny od sodu”. EpiPen - ciąża Doświadczenie kliniczne dotyczące leczenia podczas ciąży jest ograniczone. Epinefrynę należy stosować podczas ciąży tylko wówczas, jeżeli potencjalna korzyść z leczenia uzasadnia potencjalne ryzyko dla płodu. Epinefryna w ilości wydzielanej do pokarmu kobiecego przypuszczalnie nie będzie miała żadnego wpływu na niemowlę karmione piersią. Adrenalina jest substancją naturalnie występującą w ustroju, więc jest mało prawdopodobne, aby ten lek mógł mieć jakikolwiek szkodliwy wpływ na płodność. EpiPen - efekty uboczne Rzadko: kardiomiopatia indukowana stresem (zespół tako-tsubo). Częstość nieznana: zakażenie miejsca wstrzyknięcia (z danych po wprowadzeniu do obrotu znane są rzadko występujące przypadki ciężkich zakażeń skóry i tkanek miękkich, w tym martwicze zapalenie powięzi i martwica mięśni spowodowane przez bakterie z rodzaju Clostridium), zaburzenia lękowe (niepokój), ból głowy, zawroty głowy, drżenie, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca, dusznica bolesna, migotanie komór, nadciśnienie tętnicze, bladość, niedokrwienie obwodowe po przypadkowym wstrzyknięciu leku w rękę lub stopę, trudności w oddychaniu, nudności, wymioty, nadmierna potliwość, osłabienie psychofizyczne, przypadkowe skaleczenie igłą (przypadkowe wstrzyknięcia lub nieprawidłowe użycie mogą prowadzić do urazów w miejscu wstrzyknięcia skutkujących siniakami, krwawieniem, przebarwieniem, rumieniem lub uszkodzeniem). EpiPen - interakcje Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących leki mogące uwrażliwiać serce na zaburzenia rytmu, w tym glikozydy naparstnicy i chinidynę. Działanie epinefryny może być nasilane przez trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO, inhibitory COMT, hormony tarczycy, teofilinę, oksytocynę, parasympatykolityki, pewne leki przeciwhistaminowe (difenhydraminę, chlorfenaminę), lewodopę i alkohol. Epinefryna hamuje wydzielanie insuliny, zwiększając stężenie glukozy we krwi. U pacjentów z cukrzycą otrzymujących epinefrynę może być konieczne zwiększenie dawki insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych. Działanie pobudzające receptory β-adrenergiczne może być hamowane przez jednoczesne leczenie lekami β-adrenolitycznymi. EpiPen - dawkowanie Domięśniowo. Dorośli: w nagłych reakcjach alergicznych dawka wynosi zazwyczaj 0,3 mg. Dzieci i młodzież: w nagłych reakcjach alergicznych dawka wynosi zazwyczaj 0,15 mg, w zależności od masy ciała pacjenta (0,01 mg/kg mc.). Jednakże lekarz może zalecić większą lub mniejszą dawkę leku, w oparciu o dokładną ocenę każdego pacjenta i rozpoznanie ryzyka wystąpienia reakcji zagrażających życiu, które są wskazaniem dla podania preparatu. Lekarz powinien rozważyć zastosowanie innych postaci farmaceutycznych epinefryny do wstrzykiwań u małych dzieci, jeśli konieczne będzie podawanie mniejszych dawek. Dzieci i młodzież o masie ciała >30 kg: zazwyczaj dawka podawana domięśniowo wynosi 0,3 mg. Dzieci o masie ciała od 15-30 kg: zazwyczaj dawka podawana domięśniowo wynosi 0,15 mg. Dzieci o masie ciała <15 kg: zastosowanie preparatu u dzieci o mc. mniejszej niż 7,5 kg nie jest zalecane, chyba że w stanach zagrożenia życia i na wyraźne zalecenie lekarza. W przypadku braku poprawy stanu klinicznego lub pogorszeniu się stanu pacjenta, po początkowym etapie leczenia, może być konieczna druga iniekcja preparatu po ok. 5-15 min. Po wykonaniu wstrzyknięcia pacjent powinien zgłosić się do lekarza w celu podjęcia odpowiedniego postępowania i dalszej diagnostyki i (lub) leczenia. Zaleca się przepisywanie pacjentom dwóch wstrzykiwaczy EpiPen Jr./Senior, które powinni mieć zawsze przy sobie. Wstrzykiwacze automatyczne należy wstrzykiwać w przednio-boczną stronę uda. Należy poinformować pacjenta, iż nie należy wstrzykiwać leku w pośladek. Zaleca się delikatne rozmasowanie miejsca wstrzyknięcia leku. EpiPen - uwagi Nie zaleca się, aby pacjent po podaniu epinefryny prowadził pojazd lub obsługiwał urządzenia mechaniczne w ruchu, ponieważ objawy wstrząsu anafilaktycznego mogą mieć wpływ na stan pacjenta. Nie przechowywać w temperaturze powyżej Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Wszystkich pacjentów, którzy mają przepisywany wstrzykiwacz automatyczny EpiPen Jr., należy dokładnie poinstruować w zakresie wskazań do stosowania oraz właściwego sposobu podawania. Usilnie zaleca się przeszkolenie osób z najbliższego otoczenia pacjenta (np. rodziców, opiekunów, nauczycieli) w zakresie poprawnego stosowania wstrzykiwacza EpiPen Jr. w przypadku konieczności udzielenia pomocy w nagłej sytuacji. Wstrzykiwacze automatyczne należy wstrzykiwać w przednio-boczną stronę uda. Należy poinformować pacjenta, że nie należy wstrzykiwać leku w pośladek. W przypadku wstrzyknięcia wykonywanego przez opiekuna, należy podczas wstrzyknięcia zapewnić unieruchomienie nogi pacjenta, tak aby zminimalizować ryzyko zranienia nogi, wygięcia igły lub innych uszkodzeń. Wstrzykiwacz służy tylko do jednorazowego użycia i w żadnym przypadku używanego wstrzykiwacza nie należy stosować ponownie. Choose your go-to pharmacy to receive a discount on epinephrine (Epipen) thereRite AidCVSTargetWalgreensWalmartSafewayAlbertsonsCostcoOr compare all pharmacies to find the lowest priceSee all nearby pharmacy prices

epipen jr gdzie kupić